Zespół Szkoły Podstawowej i Przedszkola im. Jana Pawła II w Czechach

1. Rozpoznaj temat, skorzystaj z wiarygodnych źródeł, stron na portalu gov.pl

2. Dostosuj informacje i język do rozwoju i możliwości poznawczych i emocjonalnych dziecka

Ø mów prostym, zrozumiałym językiem, który wyjaśnia sytuację w sposób odpowiadający wiekowi i poziomowi rozwoju dziecka;

Ø nie wzbudzaj u uczniów niepotrzebnego lęku i niepokoju;

Ø przedstaw obecną sytuację (informacje dotyczące sytuacji politycznej w jakiej się znajdujemy), dawkuj informacje, jeżeli dziecko nie podtrzymuje tematu poprzestań na prostej odpowiedzi;

Ø omów bądź przypomnij zasady bezpieczeństwa, sygnały alarmowe, pierwszą pomoc;

Ø przypomnij, aby dziecko nie dotykało nieznanych mu przedmiotów lub pozostałości;

Ø poinformuj do kogo w szkole lub do jakich instytucji powinni się zwrócić.

3. Dowiedz się co dziecko wie i co czuje, jak odbiera tę sytuację?

Ø zapytaj uczniów o ich samopoczucie i emocje, jakie wywołuje aktualna sytuacja (np. jak się czujecie w tej sytuacji, o czym myślicie, co daje/dałoby wam poczucie bezpieczeństwa, kto daje/dałby wam poczucie bezpieczeństwa);

Ø zapytaj uczniów o obawy;

Ø pozwól mówić, ale też pozwól milczeć – nie namawiaj do mówienia, milczenie nie oznacza braku udziału w rozmowie (daj poczucie bezpieczeństwa, nie oceniaj i nie pozwól oceniać, zapewnij, że można mówić i milczeć, że i to i to jest w porządku);

Ø zapytaj, o czym uczniowie chcieliby porozmawiać w związku z obecną sytuacją, jakie tematy poruszyć, czego się dowiedzieć, z kim spotkać itp.;

Ø jeśli nie znasz odpowiedzi na pytanie, powiedz „nie wiem” i zaproś uczniów do wspólnego namysłu – niech wykorzystają dobre źrodła, niech wspólnie rozważą jakąś kwestię.

4. W rozmowie zachowaj spokój i dostosuj słownictwo do wieku dziecka

Ø nie wpadaj w panikę, staraj się mówić uspokajająco, buduj podczas rozmowy bezpieczną atmosferę;

Ø stosuj techniki aktywnego słuchania;

Ø używaj zrozumiałego języka dopasowanego do wieku i potrzeb dziecka;

Ø nie lekceważ wypowiedzi dziecka;

Ø szanuj emocje dziecka, czasem dzieci mocniej przeżywają to co się dzieje;

Ø zapewnij dziecku wsparcie emocjonalne.

5. Uczul uczniów na fałszywe informacje pojawiające się w Internecie.

Ø zapytaj uczniów, skąd czerpią informacje, stwórzcie wspólnie bank rzetelnych źródeł, zastanówcie się, jak zanurzenie w negatywnych informacjach wpływa na psychikę człowieka;

Ø podkreśl konieczność korzystania tylko ze sprawdzonych źródeł informacji, bowiem nie wszystkie komunikaty pojawiające się mediach są prawdziwe (fake newsy – wskazać, jak identyfikować propagandę, jak bezpiecznie poruszać się w cyberprzestrzeni i na co zwracać szczególną uwagę).

Najważniejsze telefony alarmowe

Ø 112 numer alarmowy (bądź przez aplikację mobilną - Alarm112)

Ø 999 Pogotowie ratunkowe

Ø 998 Straż Pożarna

Ø 997 Policja

Ø 987 Wojewódzkie Centrum Zarządzania Kryzysowego

Ø 986 Straż miejska

Jak wezwać pomoc

Mów spokojnie i wyraźnie, aby dyspozytor mógł zebrać informacje.

Podaj dokładny adres. Jeśli go nie znasz, opisz charakterystyczne elementy krajobrazu.

Jeżeli jesteś w lesie – odczytaj numery ze słupka oddziałowego, one pomogą leśnikom lub innym służbom zorientować się o twoim położeniu w terenie.

Wyjaśnij, co się stało i czy zagrożone jest życie, zdrowie lub mienie.

Poczekaj, aż operator potwierdzi przyjęcie zgłoszenia. Nie rozłączaj się pierwszy.